Најголемиот извор на Цетина, истражен до длабочина од 115 m, Велико Врило или Главаш, рекламиран во медиумите како едно од најубавите места во Далмација, може да ве разочара, особено ако вашите очекувања ги формирате врз основа на фотографии од Инстаграм. Проблемот не е во самиот извор, се е во ред со него. Проблемот е се друго.
На изворот на Цетина бев првпат пред повеќе од 25 години. Тоа беше време кога малкумина знаеја дека Цетина има извор. Од тогаш не е многу променето. Освен пристигнувањето на Инстаграм и тоа што сега ќе ве пречека дрвена платформа која служи како гледна точка на западната страна, се останато остана исто. Ова е генерално добра работа во случајот со природните атракции, но тука човекот интервенирал одамна, така што „истото“ овде има негативна конотација.
Дрвената платформа изгледа убаво. Колку што разбрав, изграден е како дел од поширок проект за велосипедски патеки, каде што изворот на Цетина е само еднонасочна станица. Тажно, затоа што изворот заслужува да биде главна ѕвезда!
Најубави природни атракции се оние каде човекот воопшто или минимално интервенирал, но штом интервенира, тогаш треба да се направи правилно, како што треба. Очигледно е дека никој на тој начин не размислува за изворот на Цетина и дека туризмот овде се случува спонтано, како и повеќето работи во Хрватска. Не може да се случи покрај таков скапоцен камен на природата да има некои откачени згради од бетонски блокови, прошарани со графити. Исто така, не може да се случи да нема патеки подолу по реката, или да бидат целосно обраснати и непроодни, вимето да се пече на шпорет на гас под смоква итн. Недозволен е и Крканлукот, каде туристите (странци и локални), приведени од фотографиите од Инстаграм, се фрлаат во изворот глумејќи манекенки и ја матат водата, а истите тие не би се капеле стотина метри низводно, бидејќи водата е премногу ладна за нив. Оние кои ја собираат перспективата на фотографии од Инстаграм, брмчат со дронови, па вие сте во постојан страв да не ви падне на глава. Сето тоа се неприфатливи работи и се одраз на тоталната неорганизираност и неспособност на локалната власт и туристичката заедница.
Не се потребни ни многу пари за да се донесе ваква „полудестинација“ на ниво на пристојна дестинација. Исчистете го неколку километри од патеката од изворот по Цетина низводно, срушете ги бетонските блокови што го опкружуваат изворот, легализирајте го човекот што работи со штипки и ставете го во некаков дрвен киоск… Месната заедница би започнала да се организираат со минимално охрабрување. Ќе се отвори и некаков вид сместување, можеби во форма на камп некаде низводно. Би се отворил ресторан, би почнале да се продаваат домашни производи, сувенири… Со дополнителна промоција на околните атракции како црквата Св. Спаса, бисер на предроманска архитектура, покрај кој се запира како покрај „турски гробишта“, мостот Плочаст, на кој, ако ги исклучиме двете откачени куќи на ридот, е опкружен со прекрасна природа, шеталиштето кое оди. покрај Цетина и нејзините водопади низводно од Балечкиот мост, поминувајќи покрај урнатините на воденицата, понудата за возење надвор од патот, непосредна близина на паркот на природата Динара, Перучкото езеро и Врлица како прекрасно заспано гратче со тврдината Прозор над , би се направил квалитетен исчекор во насока на одржлив туризам, каде туристите би се задржале многу подолго и би трошеле многу повеќе. Придобивката за целиот регион би била огромна. Младите ќе останеа, се ќе почнеше. Сето ова бара само малку визија, желба и добра волја!
Возбудените фотографии од Цетинскиот извор направени од дрон се попривлечни од фотографиите на многу популарни светски атракции, но разочарувањето на посетителите е дотолку поголемо кога пролетта ќе ги пречека во сегашната состојба. Затоа да престанеме да размислуваме за работните места во локалните администрации и туристичките здруженија како добри места за дружење, да вршиме нарачки за да ги извалкаме очите на претпоставените и изборната база и да го оправдаме нашето постоење, но да се зафатиме за доброто на сите, затоа што само така можеме да одиме напред! Дотогаш, изворот на Цетина ќе биде само „полудестинација“ или во најдобар случај, неполиран скапоцен камен на Загора.
View this post on Instagram
croatiatravelreviews.com