Домагој Маргетиќ, хрватски новинар и политичар, беше осуден во 2006 година од страна на Меѓународниот кривичен трибунал за поранешна Југославија во Хаг на три месеци затвор и парична казна од 10.000 евра за непочитување на судот и откривање на идентитетот на заштитените сведоци.
Таму запознал многу осуденици, а по ослободувањето открил многу затворски тајни, а една од најинтересните приказни е секако онаа што наводно ја слушнал од чуварот за поранешниот претседател на СРЈ и Србија, Слободан Милошевиќ.
– Побарав никаде да не ме враќаат и да ме остават во Шевенинген да ја издржам казната. Бев осуден на три месеци затвор. Нема новинар освен мене што може да се пофали дека бил во тој затвор и дека таму ги запознал сите тие ликови. Со Воислав Шешељ отидовме заедно на прегледи во болницата, која е дел од затворот. За прв пат се сретнавме во затворската клиника. Ме чуваа 15 затворски чувари. Шешељ седеше преку улицата. И дојде со двајца стражари. Тогаш стражарите погледнаа да видат дали треба да се движат или не. Им реков дека не се плашам и дека можат да се движат. И така се запознавме – изјави Маргетиќ своевремено во емисијата „Голи живот“.
Милошевиќ почина неколку години претходно, но шефот на неговите телохранители некогаш бил шеф на телохранителите на Милошевиќ.
-Инаку, токму тој го нашол Милошевиќ мртов во ќелијата. Тој чувар ми го даде оригиналниот извештај на Трибуналот за смртта на Слободан Милошевиќ. Она што е јасно од тој извештај е дека Милошевиќ починал од одредено труење. На стражарите не им е јасно како тие таблети, кои се наведени во тој извештај, првенствено стигнале до Милошевиќ. Дојдоа во ќелијата што му служеше како канцеларија – изјави тогаш Маргетиќ.
Милошевиќ имал ќелија која била под надлежност на затворските чувари, а до неа имал две ќелии кои служеле како канцеларија за одбрана.
– Според овој чувар, на затворските чувари не им било дозволено да влезат или да ги претресуваат тие затворски ќелии. Ниту управникот на притворското одделение не влегол во тие ќелии токму затоа што служеле како канцеларии на одбраната. Милошевиќ таму имал интернет, телефон и факс. По неговата смрт, таму се пронајдени сите тие апчиња, кои според се, во комбинација со вискито што го пиел Милошевиќ биле причина за смртта. Во спротивно, пиењето е апсолутно забрането. Во моментот на смртта на Милошевиќ, во тие две ќелии во плакарот биле пронајдени шише виски и уште два пакети виски. Тој чувар ми рече дека апсолутно не знаат како тие апчиња и тоа виски му биле донесени на Милошевиќ. Можете да нарачате храна, вода, овошје, сокови. Но, чуварите ви го носат. Алкохолот не може да се користи како ништо – изјави Маргетиќ.
Чуварот му рекол дека Милошевиќ бил многу галантен:
– Впрочем, интересно е што за разлика од Милан Милутиновиќ, кој важеше за горд и арогантен тип и кој ниту еден чувар не го сакаше, Милошевиќ беше повеќе или помалку ценет од сите редари. Имаше мал италијански стражар. Овој мој гардист ми го кажа следново за него: „Со нас, Милошевиќ сепак знаеше дека не може да го направи тоа, па имавме меѓусебно почитување. А кога тој мал Италијанец беше на должност, Милошевиќ седеше во дневната соба и само пушти му ги прстите и кажи – момче, дојди, а потоа ќе го замоли да му донесе нешто од собата. Ако Италијанецот се противеше затоа што Милошевиќ е затвореник, Слоба ќе рече – оди, ти реков да ми донесеш , не го комплицирај. И тој одеше.
Маргетиќ истакнува дека Милошевиќ им бил миленик на затворениците бидејќи кога ќе нарачал храна надвор од затворот, кога ќе прославувал нешто, тогаш сите затвореници славеле со него.
Мира Марковиќ, сопругата на поранешниот претседател на Србија и СРЈ, Слободан Милошевиќ, во своето последно интервју за Курир, кое воедно и беше последно интервју за српските медиуми, откри дека верува дека тој бил убиен.
Курир.рс
