Саскија Хутуин Дописник од Африка – Дописник Русија
Падот на режимот на Асад во Сирија, исто така, има далекусежни последици многу подалеку од Блискиот Исток. Особено за Русија, која отсекогаш имала блиски воени врски со земјата. Кремљ денеска соопшти дека се уште не е донесена одлука за иднината на руските бази во Сирија.
Во меѓувреме, сè уште нема индикации дека Русија всушност почнала да извлекува војници и опрема, процес кој може да трае со месеци. Ако тоа се случи, тоа ќе биде и назадување за неколку земји во Африка.
Поморска и воздухопловна база
До 2015 година Русија имаше скромна поморска база во сириското пристаниште Тартус. Советскиот Сојуз го користеше ова од 1971 година. Откако Русија воено се вклучи во борбите во Сирија, нејзините капацитети таму беа проширени и модернизирани. Тартус беше клучен за операциите на руската флота во Средоземното Море и Црвеното Море.
Руските бродови, особено од Црното Море, постојано се префрлаа во Тартус за да ги снабдуваат војниците во Сирија. Тоа се случуваше до 2022 година, кога Турција го затвори Босфорот за поморските бродови. Но, Тартус, исто така, сè повеќе функционираше како транзитно пристаниште за руска (воена) стока на нивниот пат до африканските дестинации.
Во исто време, Русија доби пристап до воздухопловната база Хмеимим во сириската провинција Латакија. Оттука Русите извршија десетици илјади летови за бомбардирања во Сирија. Но, како и пристаништето Тартус, Хмеимим се повеќе функционираше како важен центар за руските мисии и испораките на оружје во Африка.
Посебно од почетокот на руската инвазија на Украина, руските карго авиони мораа да заобиколат, преку Каспиското Море, Иран и Ирак. Поради тоа, подолгите летови на руски транспортни авиони до африканските земји бараа застанување во Сирија.
Ројтерс Руската воздухопловна база Хмеимим, во близина на Латакија
Губењето на овие врски би било сериозен удар за руските операции во Африка, бидејќи споредливи објекти не се веднаш достапни. Како можни алтернативи за Тартус се споменуваат Тобрук (во делот на Либија контролиран од силите на генерал Хафтар) и Порт Судан.
Русија долго време одржува воени врски со земјите во Африка, но во последните години значително го прошири своето влијание на континентот. На пример, Русите испраќаат муниција и војници во Централноафриканската Република, Буркина Фасо, Мали и Нигер. Земји кои ги прекинаа врските со поранешниот колонизатор Франција во последниве години.
Во Мали, на пример, платеници од Африканскиот корпус (поранешна Вагнер група) се борат рамо до рамо со армијата против разни џихадистички групи и бунтовници Туарег. Но, што точно спроведуваат е нејасно: според истражувањата на организациите за човекови права, Русите се редовно виновни за сериозни злосторства, како што се вонсудски егзекуции.
Исто така, не е јасно точно за колку руски платеници станува збор. Експертите проценуваат дека има околу илјада од нив во Мали, кои работат низ целата земја. Во соседна Буркина Фасо бројката е неколку стотици. Од нивното пристигнување, работите не станаа побезбедни во Сахел. Всушност, бројот на напади и цивилни жртви продолжува да се зголемува. И самите Руси се погодени од ова: десетици руски членови на Африканскиот корпус беа убиени во заседа на северот на земјата оваа есен.
Немири во африканските земји
Големите порази како овој, исто така, доведуваат до политички немири во африканските престолнини. Таму гледаат на други партнери, како Иран и Турција. Овие земји може да одиграат уште поголема улога во блиска иднина доколку Русија наиде на логистички проблеми поради губењето на нивните бази во Сирија.
Прашање е и дали воените лидери во Сахел, кои дојдоа на власт со пуч, ќе ги потресе (привременото) исчезнување на Русите. Секогаш демне нов државен удар. Особено во Мали, каде терористичките организации како што е ЈНИМ, поврзана со Ал Каеда, се во пораст. Минатиот понеделник терористичката група објави честитка до Сирија „за вртењето црна страница во историјата“.
Русија несомнено ќе се обиде да одржи упориште во Сирија, но не е јасно колку е тоа веројатно. Според Кремљ, таа одлука е на новите сириски владетели, со кои Москва вели дека одржува контакт зад сцената.
извор: НОС Холандија
