НОВО истражување открива како медицинско помагало му помогнало на парализиран маж повторно да оди природно, повеќе од една деценија по неговата повреда. д-р. Грегоар Кортин и неговите колеги од Швајцарскиот федерален институт за технологија во Лозана развија и имплементираа „интерфејс на мозок-рбетниот столб“ кој создава директна невролошка врска помеѓу мозокот и’ рбетниот мозок.
Имплантите во мозокот ги следат намерите за движење кои безжично се пренесуваат до единицата за обработка што лицето ја носи како ранец. Намерите се преточени во команди кои процесорската единица ги испраќа преку друг имплант за да ги стимулира мускулите, пренесува CNN.
Наодите од истражувањето, објавени во средата во списанието Nature, ги прикажуваат успешните резултати за еден учесник во студијата од Холандија. Герт-Јан Оскам (40) остана парализиран по сообраќајна несреќа со мотор во Кина пред повеќе од десет години. Оштетени му се нозете, како и рацете и телото. „Мојата желба беше да одам повторно и верував дека тоа е можно. Се обидов многу работи претходно, а сега морам да научам да одам повторно нормално, природно, бидејќи така функционира системот“, рече Оскам на брифингот со новинарите оваа недела.
Оскам рече дека може да оди најмалку 100 метри, во зависност од денот, и да стои во место неколку минути. Тој рече дека тоа е корисно во неговиот секојдневен живот, како кога неодамна сакал да наслика нешто, но немал кој да му помогне, па станал и сам го направил тоа.
Претходните истражувања покажаа дека насочените електрични импулси можат да ги стимулираат областите на нозете потребни за одење. Но, оваа нова технологија овозможува помазни движења и подобри прилагодувања на променливиот терен бидејќи повторно поврзува два региони на централниот нервен систем кои беа отсечени од повреда на ‘рбетниот мозок, велат истражувачите.
На Оска претходно и биле вградени уреди за стимулација, но морал да направи движење за да ја активира стимулацијата. „Сега можам само да правам што сакам, а кога ќе одлучам да направам потег, стимулацијата ќе дојде“, рече Оскам.
Кортин вели дека оваа стимулација е различна бидејќи Оскам има „целосна контрола над параметарот на стимулација, што значи дека може да стои, да оди, да се качува по скали“.
По инсталирањето на уредот, брзо беа воспоставени невролошки канали за комуникација. Оскам преземаше чекори по само еден ден тренинг. И врската остана сигурна повеќе од една година, вклучувајќи го и времето поминато Оскам дома. Самостојното одење со помош на „дигитален мост“ исто така му помогнало да ја врати доволно силата за да преземе некои чекори дури и кога бил инвалид.
Оскам беше првиот учесник во тестирањето, но истражувачите се оптимисти за идните можности. Ова истражување ја потврдува можноста за повторно создавање на невролошката врска помеѓу мозокот и ‘рбетниот мозок, а притоа брза врска. Проширувањето на опсегот на таа врска може да им помогне и на луѓето кои имаат парализа на рацете и рацете или кои имале мозочен удар. Но, научниците сакаат да ја намалат големината на системот за да го направат помобилен.
„Концептот на дигитален мост помеѓу мозокот и ‘рбетниот мозок најавува нова ера во третманот на моторни дефицити предизвикани од невролошки нарушувања“, напишаа швајцарските истражувачи.
index.hr
