Веднаш по раѓањето било забележано дека малиот Тин Бранковиќ (2) од Винковци има деформирани стопала. Тие беа свртени навнатре и искривени, а подоцна дијагнозата го дефинираше како еквиноварус од 4 степен. Бидејќи оваа дијагноза обично е придружена со друга, набрзо се утврди дека Тин боледува од ретката болест artogryposis multiplex congenita, што всушност е отсуство на мускулно ткиво во стапалата, вкочанети зглобови и слаба подвижност на нозете, пишува 24сата.
И покрај негативните прогнози дека Тин никогаш нема да може сам да оди, што неговите родители Вита (37) и Јосип (30) ги добиле од лекарите, тие решиле да го променат тоа.
– Да го имам моето дете во инвалидска количка до крајот на животот не ми беше опција – вели Вита, која веднаш почнала да истражува каде и кои лекари би можеле да му помогнат на Тино да ја оствари единствената желба – да оди.
Родителите чии деца имаат дијагноза слична на Тина ги упатиле кај доктор Дус во специјалната ортопедска клиника во Ашау, Германија. Тој бил информиран за состојбата на Тино и му биле испратени сите наоди, по што решил да го прегледа Тино.
Мама Вита е козметичар, но моментално е невработена, а тато Јосип поради неможноста да најде работа во Хрватска, морал привремено да работи во Германија. За среќа, медиумите решија да започнат акција за собирање помош откако дознаа за нив преку градот Винковци.
– Откако беше објавен текстот за Тин, многу луѓе ни помогнаа и на сите сме исклучително благодарни. Особено сме му благодарни на тренерот Ненад Бјелица, кој ни ја организираше акцијата и кој не поврза со фудбалерот Петр Бочкај. Кога тој и Тин се запознаа, се роди неизмерна љубов и оттогаш Петар е постојано со нас. Во меѓувреме, Тин имаше две операции на нозете во Германија – секоја траеше три часа и беше исклучително напорна. Во нозете му ставале метални шипки кои ги носел извесно време, а потоа му ги извадиле и добил ситни ортози кои всушност мора да ги носи постојано, дење и ноќе – вели мама Вита, додавајќи дека поради сите овие скапи процедури , решиле да го продадат станот во Винковци и купиле помала куќа преку АПН во Мирковци, каде што имаат доволно голем тревнат двор за да може да се игра Тин без страв дека ќе падне.
И покрај се, Тино има уште многу болки, операции, местење на нозете со ортоза и учење, но момчето е свесно дека секојдневното вежбање му е многу важно. Иако докторката Дуса им кажала на родителите дека момчето ќе прооди до тригодишна возраст, Тин ги изненадил сите. Со упорна работа успеал да оди на две години, изненадувајќи го дури и својот доктор.
Напредокот на Тин редовно го објавувам на нашата Фејсбук страница, како и сите наоди, трошоци, најавени контроли… Се е провидно за да видите за што се потрошени собраните пари. Луѓето не прашуваат дали сега е излечен, за жал не е. Оваа болест е неизлечива. Но, она што можеме да го направиме е до 18 години, додека не престане да расте, да ја подобриме мускулната маса, коските, тетивите, да направиме се за да може малку нормално да оди. Десното колено се уште не е добро, левото има помалку проблеми и може да чучне. Десното не се наведнува. Како што обично одиме на преглед три-четири пати годишно, мораме да го повториме тоа во август поради ортозата. Има дневни, кои мора постојано да ги носи и ноќни, кои многу го болат и му создаваат плускавци, па тешко му е да ги носи. Сега, се чини, ќе треба да создадеме нови. Тин може самостојно да оди околу 45 минути, а потоа мора да се одмори. Бидејќи има нерамномерно одење, тоа влијае и на развојот на неговите колкови, што сега исто така станува проблем. Но, докторот вели дека ќе го следи растот на Тино уште две-три години, а потоа ќе одлучи за понатамошни операции – објаснува мајката и додава дека растот на детето е голем проблем во дијагнозата на артрогрипозата. Мора многу често да му ги масира нозете на Тино бидејќи малиот плаче кога го болат.
Иако се покажа дека сите овие прегледи и патувања во Германија му помогнале на Тин, тој не е евтин. Прилагодувањето на ортозите кое мора да се прави два до три пати годишно чини повеќе од 2.000 евра. Моментално треба да направат нови, за што им требаат најмалку 8000 до 9000 евра. Мајката мора да биде со детето секој ден и поради оваа причина е невработена, па нивните приходи се ограничени. Таа доби статус на негувателка, но бидејќи Тин можеше да оди, комисијата смета дека предусловите за статусот не постојат и тој ќе биде укинат годинава. Моментално чекаат да видат дали Тин ќе го примат во градинката во која го запишале, а за него побарале помошник.
– Тој оди, но не е самостоен. Не може сам да се качи по скали, паѓа штом малку го турнеш, но сам станува и продолжува, воопшто не лази, туку се прави седејќи. Се надевам дека сето тоа нема да биде отежителна околност за прием во градинка затоа што морам да почнам да се занимавам со нешто – вели Вита, која од раѓањето и дијагнозата на Тин го води својот интимен дневник, во кој евидентира се за болеста на нејзиниот син. операции, вежби, совети и нејзините стравови и се низ што поминала во овие две години.
– Решив да ја претворам во книга и сега сум при крај со пишувањето. Кон крајот на годината ќе има промоција на таа книга, која ја нареков „Патот на малата херој Тина“, бидејќи така се вика нашата Фејсбук страница, а целта е да се соберат нови средства за понатамошно лекување од продавајќи го. Книгата ќе биде добар водич за родителите чии деца боледуваат од иста или слична болест, бидејќи во неа ќе ги најдат сите насоки како да му помогнат на детето и да стигне до лек – вели Вита.
zagorje-international.hr
