Интимните односи доведуваат до полесно отстранување на камењата од бубрезите

Интимните односи доведуваат до полесно отстранување на камењата од бубрезите – ова беше тема на истражување на научници од повеќе институти од различни делови на светот. Резултатите покажале дека стапката на исфрлање камења била 5,7 пати поголема кај оние кои биле сексуално активни три до четири пати неделно.

За тоа што мисли за сексуалната бубрежна терапија во „Уранка“ на ТВ К1 зборуваше проф. д-р Александар Милошевиќ.

Темата е многу интересна дури и за мене. Слушнав за тоа истражување и објаснувањето е физиолошко. За време на сексуалниот однос, крвните садови на малата карлица се шират, а бидејќи овие крвни садови имаат слична структура со оние во уринарните канали, уринарните канали се шират и опуштаат, а со тоа се забрзува перисталтиката на уринарните канали и каменот излегува полесно. Според тоа, одредени лекови кои се користат во терапијата се лекови кои го подобруваат мокрењето и работат на сличен принцип. Човек може физиолошки да го поврзе сексуалниот однос со исфрлањето на каменот. Проблемот е што кога имаш камен многу боли и тешко можеш да имаш секс, изјави д-р Милошевиќ на телевизијата К1.

Д-р Милошевиќ исто така истакна дека самиот камен може да биде „нем“, без болка.

Најголеми болки се кога ќе се создаде каменот, кога ќе влезе во каналот и кога ќе го затне бубрегот, кој потоа се шири и многу боли, а е проследен со болка и гадење. Тоа е веројатно најсилната болка во медицината, кога се јавува кај млади и здрави луѓе. Темата за секс во лекувањето на оваа болест е интересна, но не баш толку важна. Самата активност од секаков вид, дури и сексуална, ја намалува можноста за формирање на камења бидејќи го забрзува метаболизмот. Но е исто така поврзано со поголем внес на течности. Дериватот на бубрежниот камен – калциумот, повеќе се вградува во коските и ткивата, а помалку се исфрла преку бубрезите, објасни урологот.

Професорот Милошевиќ изјави дека ако човек има камен до сантиметар и пол или два, препорачува таков камен да се скрши.

Сега имаме софистицирани уреди кои користат радио бранови, сонди или ласери за кршење на каменот, без хируршки нож. Денес речиси не оперираме камења, а кога почнав речиси секоја операција беше хируршка. Дури 99 проценти од калкулозата се решава на полесен начин, ендоскопски, преку природни отвори или со нејзино кршење, објасни тој.

Како што рече д-р Милошевиќ, има повеќе видови на камења, а најзастапен е калциумот.

Таков камен содржи токму калциум, истиот што го сочинува каменот во природата. Нашите коски се полни со калциум, а тој се формира кога има лош метаболизам, а особено кога има нарушување во лачењето на хормоните на паратироидните жлезди. Тогаш доаѓа до нарушување на метаболизмот на калциумот и се зголемува неговата концентрација во крвта. Бубрезите служат за балансирање на калциумот, за да го задржат во крвта онолку колку што му е потребно на телото, а бубрезите го излачуваат. Ако го исфрлат во поголема количина – има поголеми шанси да се акумулира. Второ, ако самите бубрези имаат аномалија, а урината заостанува и не тече, тогаш има многу поголеми шанси за формирање на камења, вели тој.

Создадениот камен, како што појасни урологот, до јоните носи и други молекули на калциум и каменот расте.

kurir.mk