Човештвото направи чекори во справувањето со глобалното затоплување, но и понатаму е на пат за „уништувачки висок“ пораст на температурата на Земјата, рече шефот на ОН за климата на почетокот од клучните преговори во понеделникот.
Дипломатите се среќаваат секој јуни во Бон за да се обидат да ги унапредат најтешките точки во преговорите за климата за да можат политичките лидери да ги финализираат договорите на самитот на КОП на крајот на годината.
На овогодинешните разговори во Бон, кои траат до 13 јуни, главното прашање се парите – колку богатите нации треба да платат за да им помогнат на нациите со ниски приходи да се справат со климатските промени.
На самитот КОП29 во Баку, главниот град на Азербејџан, во ноември, би требало да се договорат скоро 200 земји за нова, подолгорочна цел за климатска помош.
Сајмон Стил, извршен секретар на Рамковната конвенција на Обединетите нации за климатски промени, ги повика оние што присуствуваа на средогодишните разговори во Бон „секој час овде да биде важен“.
„Не можеме да си дозволиме да стигнеме до Баку со уште многу работа“, им рече тој на преговарачите во германскиот град.
„Меѓународната дипломатија го избегна сценариото кога планетата се загрее за пет степени – свет во кој ‘поголемиот дел од човештвото веројатно не може да преживее’“, рече Стил.
„Сега се движиме кон околу 2,7 степени. Ова е сè уште ужасно високо и има долг и стрмен пат напред“, додаде тој.
Според Парискиот договор во 2015 година, државите се согласија да го ограничат глобалното затоплување на „многу под“ два Целзиусови степени над прединдустриските нивоа за да се избегнат најлошите влијанија од климатските промени и да се стремат кон побезбедно ограничување од 1,5 Целзиусови степени.
Идниот претседател на КОП29, Мухтар Бабаев, рече дека напредокот постигнат во Бон „ќе биде камен-темелник на опипливи резултати на КОП29“.
Во 2009 година, богатите земји најодговорни за климатските промени до сега се согласија да собираат 100 милијарди долари годишно до 2020 година за земјите без средства да инвестираат во чиста енергија и да се прилагодат на екстремните временски услови.
Тие ја исполнија оваа цел само во 2022 година, две години по истекот на крајниот рок. Донаторите исто така беа критикувани дека даваат заеми наместо грантови.
Следниот круг на финансиски ветувања изгледа надвор од 2025 година, но нема консензус за тоа колку треба да се подигне, кој треба да ги плати и каде треба да оди прво.
Имаше одбивање на повиците за просперитетни економии во развој како Кина и земјите од Персискиот залив да влезат.
Некои земји сакаат нивото на нивната климатска акција да зависи од тоа колку пари ќе бидат достапни. Земјите треба да ги поднесат своите ажурирани климатски планови до почетокот на 2025 година.
DW
