Стотици луѓе се собираат пред пекарниците за да добијат леб за своите семејства. Тие треба да се борат низ човечкиот метеж со часови. Ова се слики кои со денови доаѓаат од Газа.
„Тргнувам во шест часот наутро за да застанам во ред. За тоа се потребни пет, шест часа. Понекогаш функционира, понекогаш не“, изјави 67-годишниот Калил ал-Снанар за новинската агенција Ројтерс. Тој е еден од стотиците илјади раселени луѓе во Газа и сега живее во Деир Ал Балах, во центарот на Газа. Ништо друго освен леб нема. „Има целосен недостиг од храна, без разлика дали е шеќер, масло за јадење, ориз или леќа.
Тоа што може да го добие не е доволно. „На децата прво им давам мало парче леб, за да им дадам нешто навечер. Потоа имаат полуполн стомак и не мора да спијат гладни. Нас ни е навистина тешко.
Голема гужва во пекарата:
Минатото лето, повеќе помош во храна привремено влезе во Газа. Но, тоа оттогаш повторно пропадна. Податоците од хуманитарните организации покажуваат дека Израел дозволува многу помалку камиони кои носат залихи со помош низ Газа.
извор: НОС Холандија
