„Не беше ни блиску до тоа да бидам во бајка…
Обично слушаме луѓе во зрели години како зборуваат за својата младост во контекст на подобро време, поискрени врски, голема љубов, солидарност. Се обидовме да се оттргнеме од тие носталгични приказни. Она што нè збуни е како жените над 50 години, вклучително и нашите мајки, ја изгубиле невиноста и дали познатата приказна за „првиот пат“ е навистина толку поразлична од онаа што денес ја слушаме од нивните ќерки.
Милка (57)
Имав дечко во кој бев многу заљубена, но со него тоа беше повеќе школска љубов, имавме 18 години и не отидовме далеку. Потоа отиде во војска, па се договоривме да го чекам. Меѓутоа, по околу шест месеци дознав дека ме изневерил. Тогаш раскинав со него и решив дека ќе се омажам за првата личност што дојде. И еве ме денес со оној кој прв пат наидов, 36 години подоцна, а се венчавме по само еден месец врска, па и јас ја изгубив невиноста само во брак. Се сеќавам дека првиот пат не беше ни приближно како нешто во бајка, како што го замислував, бидејќи не знаев многу за секс, бев млада и затегната, не знаев да се опуштам, да Уживај.
Мира (56)
Тој беше љубовта на мојот живот, а првпат водевме љубов кога имав 17 години, кај моите родители, кои беа на свадба. Не траеше долго, ме боли, а тој плачеше затоа што сакаше да ја изгуби невиноста со мене на првата брачна ноќ, па совеста го изглода дека не испадна така. Сега ми е смешно кога мислам дека после тоа не ни застанавме, а сега сме 100 години во брак.
Јованка (71)
Имав многу додворувачи во тој период, почетокот на седумдесеттите. Се дружев со уметници, музичари и со години бев во врска со водачот на тогаш познат бенд кој ми пишуваше љубовни песни и ме обожаваше. Не сакав да ми биде прв пат со него, а потоа го запознав преку заеднички пријатели. Оној кој победуваше со упорност, интелигенција, а згора на се беше многу убав и убав, црна коса, сини очи. После еден месец запознавање, ме одведе кај братучед му на море и таму, на пуста плажа, првпат го направивме тоа. За мене сето тоа беше како филм, нереално, прекрасно. Еве, уште сме во брак, оваа година славиме 50 години брак.
Весна (63)
Моите родители ми наумија момче од нашиот град, кое студираше во Белград и стана адвокат. Мислеа дека ќе ме извлече од мојата беда. Воопшто не го сакав, но не можев да им кажам дека не сакам да бидам со него. Дојде дома на лето и заедно излеговме на корзо, таму беа некои негови другари. Еден од нив ми се допадна. Цело лето излегував со „адвокатот“ само да се видам со тој негов пријател. А штом се врати во Белград, првиот викенд со другар ми отидов на корзо и точно пред него. Пешачевме таа вечер и уште неколку пати, но штом залади веќе немаше време за пешачење, па најдовме начин да се загрееме.
nova.rs
