Повеќе од една деценија, поточно 11 години браќата Спиркоски од Прилеп работеа на едно извонредно дело поткрепено со цврста вера. Со секој изминат ден, камен по камен, тие се впуштаа во монументалната задача да подигнат прекрасен храм.
Храмот познат како „Покров на Пресвета Богородица“, беше оживеан преку потта и маката не само на браќата, туку и на дарежливиот придонес на љубезни поединци. Семето на овој сон беше посеано во 2002 година кога нивните братучеди ја започнаа изградбата, а во 2007 година факелот им беше предаден на браќата Никола и Љубе.
Вгнезден кај старата лозја, овој нивен сон доби форма на црква. Но сепак, ова не е само обична црква, таа е доказ за издржливоста на човечкиот дух и моќта на колективниот напор прицврстен со силна вера. Цигла по цигла и камен по камен, се појави храмот, сведоштво за големата посветеност на браќата чии раце беа груби и грбот изморен, но нивниот дух остана нескршен.
Манастирот „Покров на Пресвета Богородица“ не е само храм, тоа е рај. Може да се пофали со конаци, кујна и поплочен двор украсен со клупи, што им нуди одмор на уморните души што го посетуваат. А од оваа спокојна гледна точка, тие можат да уживаат и во погледот на живописното Пелагониско поле.
Круна на црквата е иконата на Пресвета Богородица која го исполнува воздухот со чувство на божествено присуство. И конечно по 11 години неуморен труд, се оствари сонот на браќата Спиркоски. Нивниот храм, плодот на верата и љубовта кон Бога, беше осветен. И сега стои како доказ за моќта на непоколебливата посветеност, колективниот напор и остварувањето на сонот наречен „камен по камен – црква“.