Непроценливи мудрости на патријархот Павле – Пазете се од своите непријатели и молете се за нив бидејќи не знаат што прават

Поради својата скромност и искреност српскиот патријарх г.Павле многумина го нарекуваат светец кој оди. Неговите зборови, дела и мудри пораки ќе останат врежани во многу срца како непроценлив подарок што му го подари на народот.

1.Да се ​​чуваме од нелуѓе, но да бидеме уште повнимателни и ние да не станеме како нив – нечовечки.

2. Не знаете, деца мои, што значи глад и колку деца низ светот се гладни, а ние фрламе леб во контејнери. За некои тој леб претставуваат живот и надеж, а ние така лесно го фрламе. Кога и да видите фрлено парче леб, сетете се на гладните деца низ Африка.

3. Пазете се од своите непријатели и молете се за нив бидејќи не знаат што прават.

4. Црквата не ги отфрла ниту оние кои мислат дека се неверници, особено кога бараат начини да дојдат во Патријаршијата, без разлика на нивните намери. На крајот на краиштата, јас сум свештеник, а светата тајна на свештенството не прави избор кога ќе примите и слушате, ако некоја мака го доведе до вас. А грешниците се генерално многу несреќни луѓе, особено кога се полни со себе.

5. Сè ќе помине, но душата, образот и она што е добро ќе останат засекогаш.

6. Љубовта е највисоката доблест. Се друго што споделувате со другите се намалува, освен љубовта. Колку повеќе го давате, толку повеќе го имате.

7. Никогаш да не заборавиме дека злото е секогаш краткотрајно и само навидум успешно и брилијантно. Затоа, ништо не треба да се заснова на зло, лукавство, измама, особено не живот.

8. Не се браниме од туѓото зло, туку од злото во себе.

9. Кога ќе се роди човек, цел свет се радува, а само тој плаче. Но, треба да живее така што кога ќе умре, целиот свет да плаче, а само тој да се радува.

10. Нема човек без грев, но, ниту без добри дела.

11. Мудроста без добрина се претвора во зло, а невиноста без мудрост се претвора во глупост.

12. Вистинската љубов е само кога љубовта не го бара своето. Кога сакаш некого без никаква логика. Тоа е вистинска слобода. Затоа сум христијанин.

13. Кога сите ние како луѓе и христијани би имале јасен принцип дека „злото нема да донесе добро“, дека „крвта е човечка храна наопаку“, работите ќе беа посреќни.

14. Ако бидеме потолерантни, тогаш ќе можеме да го разбереме гледиштето на другиот. Не да го усвоиме ако не е добро, туку да го разбереме за да нема омраза и што не дели и разделува.

15. Ако сите се држиме до љубовта, оваа земја би била рај. Но, ако сите се придржуваа барем до она што е малку помалку од љубовта – затоа што љубовта е врската на совршенството – само ако се придржуваат до принципот „што сакаш за себе, прави го за другите; што не го сакаш за себе, не го прави за другите“, тогаш земјата, ако не станеше рај, ќе беше блиску до рајот.

извор и фото: Nultatacka.rs