Воведувањето на летното сметање на времето првпат го спомнал американскиот политичар Бенџамин Френклин во 1784 година, кој верувал дека со поместување на часовникот може подобро да се искористи сончевиот летен период.
Поддржувач на оваа идеја бил британскиот градител Вилијам Вилет, кој во 1907 година објавил памфлет „Залудниот отпад на дневната светлина“ во кој предлага да се помести часовникот за 80 минути нанапред во април, што би заштедило на трошоците за електрична енергија и ќе ги направи деновите попродуктивни. .
Вилет неколку пати неуспешно се обиде да го протурка овој закон низ британскиот парламент, но прашањето повторно стана актуелно во Првата светска војна. Поради недостигот на јаглен и други извори на енергија, неопходно беше да се заштеди што е можно повеќе на електрична енергија. Така, во 1916 година, Германија беше првата земја што воведе летно сметање на времето.
Во текот на следните неколку недели, Велика Британија, Франција, Италија, Русија и Австралија го направија истото. Во исто време, поместувањето на часовникот се користело и на нашите простори, односно на територијата на Австро-Унгарија, во период од две години, од 1916 до 1918 година. Првата промена САД ја направиле во 1918 година, но само неколку години подоцна Американците решија да престанат да применуваат таков амандман.
Ентузијазмот за овие промени не траеше долго и Германија престана да го користи летното сметање на времето во 1919 година, додека Велика Британија, Ирска и Франција продолжија. Сепак, Французите беа многу поделени околу тоа, бидејќи на населението особено во руралните области тоа воопшто не му се допадна, додека големите градови беа за оваа временска пресметка.
24sata.hr