Многу повеќе го ценам животот сега кога на своја кожа почувствував дека може целосно да се промени за само една минута, изјави Лука Тривиќ (30) од Загреб. Како и секогаш пред Велигден, неговите емоции се измешани. Тоа е време кога се сеќава на најлошиот ден во животот, но и на речиси новото раѓање. Пред осум години, кога имал само 22 години, доживеал мозочен удар. Лекарите кои го пречекале во болницата му рекле дека немаат помлад пациент со ваква дијагноза.
– Бев на концерт со пријателите. Отидовме во кафуле. Не пиев и не пушев како обично. Се чувствував добро. Убаво помина цела вечер. На крајот ја однесов девојката дома и отидов дома. Легнав и заспав нормално. Утрото по будењето сфатив дека не можам да ја мрдам левата страна од телото. Ниту рака, ниту нога. Сè ми беше вкочането. Мислев дека лежам на таа страна, па почнав со десната рака да ги масувам левата рака и нога, но не почувствував подобрување. Мобилниот телефон ми беше на полначот под креветот и не можев да го дофатам. Затоа тропнав на ѕидот што ја делеше мојата соба од баба ми – се присетил Лука.
Баба го слушнала тропањето на Лука и веднаш дошла. Се обидел да и каже дека не чувствува добро дел од своето тело, но сфатил дека не може ни да зборува баш најдобро. Баба ги повика родителите на Лука и тие дојдоа во собата. Му дадоа вода, но кога Лука ја навали чашата да се напие, водата само му се лизна по устата и брадата.
-Тогаш сфативме дека ништо не пропуштив, туку дека се работи за посериозна ситуација. Се јавивме во собата за итни случаи. Докторите ми ги измерија шеќерот и крвниот притисок и ми поставија неколку прашања. На еден од нив погрешно одговорив, мислам дека сосема погрешно ги разбрав денот и датумот. Ме однесоа во Виноградска – рече Лука. Таму му направиле КТ скен на главата и откриле дека има згрутчување на десната страна од мозокот. Му рекле дека мора итно да се оперира.
– Всушност, ми рекоа дека имам две опции – да ми вбризгаат некаква течност која, лаички кажано, ќе го раствори згрутчувањето или дека ќе може механички да го отстранат. Ми предложија да го изберам второто бидејќи првата процедура можеби нема доволно да го уништи згрутчувањето и би било опасно ако некаде се остават уште неколку парчиња. Втората процедура тогаш беше целосна новина – вели младиот човек.
Тој беше опериран од д-р Владимир Калоусек, интервентен неврорадиолог на Институтот за интензивно невролошки третман во болницата Сестре милошрдница, кој само една година пред да се појави Лука пред него, беше првиот во Хрватска кој почна да го користи методот на аспирација на згрутчување. т.е. механичка тромбектомија. Во Виноградска, пред Лука, со оваа процедура се лекувале само седум пациенти.
– Некако од почеток му верував. Иако, кога ме ставија на операционата маса, се плашев. Операцијата е направена под локална анестезија бидејќи пациентот мора да биде буден додека се изведува. Бев свесен за се. Постојано ми поставуваа прашања во текот на постапката за да видат како сум и како реагирам. Преку препоните на десната нога со катетер стигнале до блокираниот сад во мозокот и со методот на механичка аспирација го исцицале тромбот. Кога тој катетер дојде до мојот мозок, имав страшни болки. Некако како тешка мигрена. Операцијата траела околу час, час и половина, а потоа се случило чудо – уверува Лука. Имено, штом му го извадиле катетерот, лекарите го прашале дали може да ги помести ногата и раката кои му биле одземени.
24sata.hr