БАЛОНИ ОД СОЛАРНА ЕНЕРГИЈА кои лебдат на 20 километри над земјата снимиле тивки нискофреквентни сигнали кои досега не можат да се поврзат со ниту еден познат извор. „Кога почнавме да летаме со балони пред многу години, не знаевме што ќе слушнеме“, вели атмосферскиот научник Даниел Бауман од националните лаборатории Сандија во Ново Мексико.
„Можеме да ги препознаеме звуците на експлозии, метеори кои паѓаат, авиони, грмотевици и градови. Бауман и неговите колеги користеле балон на соларна енергија за да ги измерат инфразвучните сигнали, звуци со толку ниска фреквенција што луѓето не можат да ги слушнат.
Тие ги испратија во стратосферата, слојот на земјината атмосфера што се протега помеѓу мезосферата и тропосферата. Стратосферата во нејзиниот долен дел се нарекува уште и озоносфера и се протега од 10 до височина од околу 55 km.
Научниците дизајнирале балони направени од тенка пластика широки околу 7 метри и ги наполниле со јаглен во прав кој се загрева на светло сонце и предизвикува балоните да лебдат. Во период од седум години, експертите подигнаа повеќе од 50 балони во стратосферата. За разлика од краткотрајните метеоролошки балони, овие балони со соларна енергија сами можат да останат во стратосферата со часови.
Податоците што ги собрале покажале дека стратосферата звучи многу различно од површината на Земјата. На теренот, инфразвучните сензори ги собираат сигналите отфрлени од ветровите надолу, но балоните лебдеа над тие ветрови и забележаа траги од турбуленции во другите делови на атмосферата и инфразвукот од морските бури.
index.hr
