Српски манастир недалеку од Чачак, каде велат дека пиењето света вода ги лекува и најтешките болести

0
139

Манастирот Стјеник во подножјето на планината Јелица, недалеку од Чачак, крие неспорно богатство. Освен моштите на Свети Јован Стјеница, сопственост на овој манастир кој се наоѓа во селото Бањица, кој го слави денешниот празник Средно лето, има и извор кој има лековита моќ.

Патот до ова светилиште не е воопшто лесен. Уметност е да поминеш две возила на пат. И, токму кога ќе помислите дека нема понатаму, дека сте го изгубиле патот, почнуваат да се гледаат траги од живот… Тие се зачнати овде благодарение на браќата Мрњавчевиќ, кои ја изградиле оваа скромна зграда пред битката кај Маричка и го посвети на Јован Крстител.

Отец Паисија го одржува манастирот 13 години, со уште неколку луѓе. Тие живеат аскетски живот. Јадат печурки, собираат растенија и пијат лековита вода.

Имено, под Јеличинските карпи, каде што има црква каде што извира моштите на светецот кој Турците го обезглавија во 1802 година и изворот Светиња, кој има исцелителна моќ.

Се верува дека благодарение на овој извор-светец, многумина виделе, избегнале операции …

Гордана Стевановиќ од село Бањица е само една од нив. Пред 20 години имала срцев удар, по што ѝ биле поставени три бајпаси. По 15 години морале да се реваскуларизираат бидејќи главната аорта што води до нејзиното срце била блокирана.

Меѓутоа, молитвата, постот, причестувањето, пролетта доведоа до создавање на природни обиколници.

Според неа, оваа пролет спас нашла и учителка, сега пензионирана старица, која е родена слепа.

„Тато и мама ја носеа секоја година на Ивањдан. Таа се изми со таа света вода. Во шестата година, кога се изми и дојде на пристаништето овде, ја виде шаренилото на луѓето. Го изгубила видот. Тука спас најде и мојот пријател од Белград. Имаше рак на тироидната жлезда, мораше да се оперира, а по седум дена тестовите и беа добри. Повеќе не и требаше операција“, вели Гордана и додава дека водата од изворот Светиње е особено добра за очите и кожните заболувања.

Во овој манастир, кој припаѓа на Жичката епархија на Српската православна црква, доаѓаат луѓе кои знаат за него, иако е доста далеку. Патишта и дамки пот не жалат за едно перење, шише вода и запалена свеќа.

regiondanas.com