Порано Сулејман Муранотиќ, а сега Душан Обреновиќ, во 2016 година решија да го напуштат исламот и да преминат во православие. Овој храбар млад човек гордо истакнува дека, всушност, се вратил на своите корени и дека неговата душа сега е на вистинското место. Неговите сограѓани велат дека Душан е необичен по однесувањето, но чист по срце.
„Не отидов, затоа што нашите предци беа православни, само што се вратив“, вели тој.
Живее во Косовска Митровица, е од мешан албанско-бошњачки брак, а каде и да се појави привлекува внимание, особено што јавноста дозна за неговата приказна во 2018 година. Имено, тој е роден во Брчко, во муслиманско семејство. На почетокот на војната во Босна, неговото семејство се преселило во Косово, каде што се запознал со православието и со убавината на православните светилишта.
„Моите беа муслимани по раѓање, но во основа беа атеисти. Тие не се придржуваа на ниту една религија, ниту беа оптоварени со неа. Секогаш ме привлекуваше православието, а татко ми еднаш ми кажа дека моето семејство потекнува од српскиот Котроманиќ. династија и дека нашите предци биле насилно исламизирани од Турците. Тогаш сфатив дека крвта не е вода и дека моите симпатии и интерес за православието не се случајни“, објаснува Душан и додава:
„Решив да се крстам, да не бидам повеќе Сулејман Муратовиќ, туку Душан Обреновиќ, и моите го прифатија тоа. Иако татко ми и мајка ми не го променија односот кон религијата, па се уште се атеисти, сега го слават Божиќ, Велигден со мене, но и мојата слава Свети Јован, која ја добив. Едноставно, ме сакаат и решија да ме поддржат“, вели тој.
Неговиот татко не се спротивставил на неговата одлука, додека неговата мајка не била многу ентузијастичка.
„Татко ми ми рече: „Синко, ако си решил така, твоја работа е“ А јас, со Божја помош (да се крстам) во 2016 година, на осми мај, на празникот Марко, се крстив во Бањски манастир, со отец Данило, игуменот. Сестра ми не се бунеше, а мајка ми не беше воодушевена“, се сеќава Душан, кој како мал се заљубил во православието.
Своето презиме го зел од династијата Обреновиќ, името од царот Душан, а славата на свети Јован. Повеќето негови пријатели од Косовска Митровица ја прифатија неговата одлука, но има сограѓани на кои не им се допадна.
„Искрено, имаше провокации и недоразбирања, особено од Албанците, но имаше и православни на кои не им бев јасен. Сепак, тоа не ме засега. Се вратив на онаа исконската во мене, вистинската вера на моите предци. тоа насилно им беше одземено и решив да го вратам“, вели овој млад човек, кој до неодамна работеше како помошен работник во манастирот Стањевиќи во Црна Гора, но сепак се врати во Косово.
Душан, исто така, вели дека е потребна вера, особено за луѓето во Косовска Митровица, град длабоко поделен на национално ниво, на кој му треба мир. Го нашол своето во црквата.
mondo.rs