Медитеранска монашка фока забележана во близина на Мљет – прва појава во Дубровник од 1980-тите

0
422

За време на мониторингот на морските птици во Националниот парк Мљет минатиот викенд, биологот Лука Јуриновиќ и чуварот на природата Националниот парк Мљет Давор Стражичиќ ја забележале и фотографирале ретката медитеранска монашка фока (Monachus monachus), еден од најзагрозените цицачи во светот. Ова е прв потврден случај на нејзино појавување на овие простори од почетокот на 1980-тите, пишува Дубровачки Вјесник.

Овој печат порано бил широко распространет во Јадранот, но денес се смета за регионално исчезнат. За ова придонесе интензивниот економски риболов, но и растот на наутичкиот туризам во последните децении. Од 2015 година, се проценува дека помалку од 700 единки преживуваат во три или четири изолирани подпопулации во Медитеранот, особено во Егејското Море, архипелагот Мадеира и областа Кабо Бланко во североисточниот дел на Атлантскиот Океан.

Припаѓа на фамилијата на фоки од фамилијата Phocidae, се храни со риби и мекотели, може да порасне во должина од над 2,5 метри и тежина до 300 килограми.

 

Подрачјата со висок степен на заштита на природата, како што се водите на националниот парк Мљет, се покажаа како места каде што различни работи можат да ја подобрат состојбата на загрозен вид или индивидуален екосистем.

Во Националниот парк Мљет, трговскиот риболов е забранет на 500 метри од брегот. Со цел да се минимизира влијанието на бродарите врз живеалиштата, во Националниот парк Мљет е дозволено закотвување само во пошироката област на заливите Помена и Полаче. Ова ги спаси најчувствителните делови на брегот и морето од притисокот на посетителите, како што се јужните брегови на Националниот парк Мљет, карпите и полупотопените пештери. Фоките ги носат своите млади на светот во мирот на морските пештери, во периодот од мај до ноември.

Во античко време, и сè до 20 век, познато е дека медитеранските монашки фоки се собираат, раѓаат и бараат засолниште на отворените плажи. Во поново време, тие го напуштија своето поранешно живеалиште и сега ги користат само морските пештери за овие активности. Често овие пештери се недостапни за луѓето. Честопати нивните пештери имаат подводни влезови и многу пештери се позиционирани покрај оддалечените или нерамни крајбрежја.

 

dubrovniktimes.com